Taalmodellen zoals ChatGPT zijn razend slim—of zo lijkt het. Maar wie ze blind vertrouwt, loopt vroeg of laat tegen fouten en verzinsels aan. “Hallucinaties,” noemen we dat. Frustrerend? Misschien. Vermijdbaar? Absoluut.

Het werken met AI voelt vaak als het begeleiden van een stagiair die vol zelfvertrouwen begint, maar nog niet weet wat hij niet weet. Dit is de fase van onbewust onbekwaam – een bekend principe uit het leerproces (dat vaak onterecht aan Maslow wordt toegeschreven). Een stagiair in deze fase heeft heldere begeleiding nodig. En een taalmodel? Precies hetzelfde.

In de afgelopen jaren heeft ChatGPT, een door AI aangedreven taalmodel, veel aandacht gekregen binnen verschillende professionele sectoren, inclusief de juridische dienstverlening. Hoewel de technologie veel potentieel biedt, brengt het ook aanzienlijke risico’s met zich mee, vooral wanneer het niet correct wordt toegepast. Dit artikel bespreekt enkele van de belangrijkste risico’s van het gebruik van ChatGPT in de juridische dienstverlening, ondersteund door concrete voorbeelden.

In de wereld van kunstmatige intelligentie en natuurlijke taalverwerking zijn taalmodellen zoals ChatGPT krachtige hulpmiddelen geworden. Ze kunnen een breed scala aan taken uitvoeren, van tekstgeneratie tot het beantwoorden van vragen. Echter, de kwaliteit van de interactie met deze modellen hangt sterk af van hoe vragen worden gesteld. Een goede vraagstelling is cruciaal om nauwkeurige en relevante antwoorden te krijgen. In deze blogpost bespreken we waarom een goede vraagstelling belangrijk is en hoe je dit kunt optimaliseren.